Sprečavanje oboljenja tkiva potpornog aparata zuba glavni je cilj ove grane stomatologije. Paradentoza je najrasprostranjenija bolest savremenog čoveka i uz karijes to je najraširenija bolest usne duplje koja pogađa ljude svih životnih doba. Ovo je progresivna bolest, koja zahvata čitav potporni aparat zuba (gingiva, cement, periodoncijum i kost). Počinje gingivitisom – upalom desni oko zuba (crvenilo, otok, krvarenje), a kasnije zahvata i dublja tkiva, što vodi do klaćenja zuba i na kraju do njihovog gubitka, ako se stanje ne leči.
Glavni uzrok parodontopatije je dentalni plak. U njemu se nalaze bakterije, koje svojim toksinima oštećuju potporni aparat zuba. Ukoliko se plak ne uklanja redovno, u njega se ugrađuju minerali iz pljuvačke, on postaje čvrst i nastaje zubni kamenac. To je čvrsta zubna naslaga, koja dalje izaziva nakupljanje plaka (zbog neravne površine), a mehanički (pritiskom na desni) potencira zapaljenje. Jedan od prvih simptoma je krvarenje prilikom pranja zuba ili korišćenja zubnog konca, ali i osetljivost zuba na hladno, bol pri žvakanju, zadah. U uznapredovalim stadijumima, parodontopatija dovodi do značajnog povlačenja desni i gubitka kosti. Ovo ima za posledicu pojavu parodontalnih apscesa (infekcija koja potiče iz dubokih parodontalnih džepova, nedostupnih za čišćenje), klaćenje, pomeranje zuba i gubitak jednog, više ili svih zuba.
Parodontopatija se može lečiti konzervativno i hirurški. Konzervativno lečenje podrazumeva uklanjanje mekih i čvrstih naslaga, obradu parodontalnih džepova ali i obučavanje pacijenta o pravilnom i redovnom održavanju oralne higijene i važnost odlaska na obavezne kontrolne preglede. Hirurška metoda zahteva hiruršku obradu parodontalnih džepova i ona se primenjuje u uznapredovalom stadijumu bolesti.
